Istorijat zdanja naše škole vezuje se za misuju kaločkog nadbiskupa Lajoša Hajnalda koji je krajem XIX veka, tačnije 1891. godine izdvojio 80 000 forinti za izgradnju Sirotišta i rimokatoličke Škole za zabavilje (vaspitačice).

Škola je bila rezultat pokreta za osnivanje škola, koju je nakon nagodbe 1867. godine najavio austrougarski ministar vere i narodnog obrazovanja Jožef Etveš: “Među našim važnijim javnim poslovima verovatno nema nijednog za koja je veća potreba za reformama kao što je opštepriznato narodno obrazovanje…” Školskim zakonom iz 1868. stvoreni su uslovi da se i u Somboru osnuje škola za devojke. Početkom XX veka školu je pohađalo oko 75 učenica, nastava se odvijala na mađarskom jeziku a učenice su pored opšteg obrazovanja sticale veštine obavljanja svih vrsta kućnih poslova. Škola je bila nadaleko poznata te su je pohađale devojke iz svih krajave tadašnje Austrougarske monarhije. Istovremeno u zgradi je radilo dečije zabavište i sirotište pod upravom opatica iz reda Naše Gospe. U periodu između dva svetska rata, 20-ih i 30-ih godina, promenjena je namena zdanja kada je grad predaje na korišćenje Srpskoj dobrotvornoj zadruzi, a jedno vreme će se u zgradi nalaziti Ženska učiteljska škola, a potom i Državna ženska građanska škola.